MINĘŁO ponad 50 lat od powstania państwa Izrael i od tego czasu Izrael umocnił swoją pozycję, kontrolując całą Jerozolimę po raz pierwszy od 2 500 lat. Izraelczycy uczynili ją swą stolicą i ogłosili, że nigdy jej nie oddadzą. Wojny Izraela z państwami arabskimi zakończyły się jego zwycięstwem i odzyskaniem znacznej części utraconej ziemi.
Podczas gdy wcześniej Żydzi byli rozproszeni po całym świecie, obecnie posiadają stałe miejsce, ziemię przyrzeczoną ich przodkom, spełniły się proroctwa dane tak wiele lat temu, które zapowiedziały powtórne zgromadzenie się Izraelczyków we własnym kraju:
Wy jednak, góry izraelskie, wypuszczać będziecie swoje gałęzie i przynosić owoc memu ludowi izraelskiemu, albowiem wróci on niebawem. Bo oto przychodzę do was i zwracam się do was: będą was uprawiać i obsiewać. Rozmnożę na was ludzi, cały dom Izraela i miasta będą zamieszkane, i ruiny będą znowu odbudowane. [Ez 36.8-10]
W pewnym stopniu widzieliśmy wypełnienie się tego proroctwa, gdyż Izrael zajmuje swoje ziemie od ponad 50 lat. Pustynne tereny rzeczywiście zostały przekształcone w żyzne ziemie.
Obszar Izraela został przeobrażony przez ostatnie 50 lat z pustyni i pustkowia w kwitnące, silne państwo, mające poważne siły militarne oraz broń nuklearną. Przywrócenie do istnienia państwa Izrael było oczywiście zapowiedziane przez proroków Boga i w rozdziale 37 Księgi Ezechiela mamy przedstawiony obraz suchej doliny z wysuszonymi kośćmi, symbolizującymi dom Izraela, którym daje się powtórnie życie. W pewnej mierze są to zdarzenia, których byliśmy świadkami przez ostatnie 50 lat, gdy lud Izraela, przez wiele stuleci umarły jak te wysuszone kości, stał się na powrót narodem zamieszkującym na swej ziemi.
Osada Kinneret nad Jeziorem Galilejskim obecnie to przykład żyznej ziemi uprawnej, w którą przemienione zostały pustynne od wieków tereny.
Lecz proroctwa o odnowie Izraela wymagają ponadto:
* przyjścia ich Mesjasza,
* nawrócenia ich serc do Boga.
Izrael, ogólnie rzecz biorąc, to naród ludzi niewierzących, zarówno pod względem nastawienia do Boga, jak i stylu życia. Z jednej strony polegają na Bożych obietnicach danych ich przodkom, które czynią z nich Jego naród wybrany, a jednak swym sposobem życia odrzucają Boga i ufają swej własnej sile. Należy znaleźć sposób, by uzdrowić tę sytuację i prorocy Boga dokładnie opisują, co stanie się wkrótce z Izraelem.
Proroctwo Ezechiela, rozdział 37, mówi jasno, że lud Boga musi Go w pełni uznać jako swego Boga:
Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. [Ez 37.12-13]
Co ma wpłynąć na zmianę sposobu myślenia Żydów, że rozpoznają rękę Boga w swym życiu?
NADCHODZĄCY KONFLIKT
Prorocy Starego Testamentu zapowiedzieli, że ma nastąpić ostateczny konflikt na Bliskim Wschodzie, a Izrael znajdzie się w jego centrum. Rozdział 38 w Księdze Ezechiela ukazuje nam obraz potęgi z północy, która nadciągnie przeciw Izraelowi, gdy ten powróci do swej ziemi. Prorok opisuje wielką armię, wyprowadzoną przez samego Boga, dowodzoną przez potężnego przywódcę o imieniu Gog, który symbolizuje, jak sądzimy, Rosję. Wyruszą oni na wojnę z Izraelem, krajem zamieszkałym obecnie przez Żydów, naród sprowadzony z powrotem z niewoli. [Ez 38.1-4,8] Ta konfederacja narodów, na którą składa się wiele różnych państw odgrywających główną rolę w obecnym kryzysie na Bliskim Wschodzie, to przede wszystkim państwa arabskie. Zostały one wymienione w rozdziale 38 Księgi Ezechiela, łącznie z Persją (obecnie jest to Iran i część Iraku), Etiopią i Libią. Towarzyszyć im będzie wiele innych państw, opisanych w tym proroctwie. [Ez 38.5-6]
Narody te będą zmuszone przez Boga do wystąpienia przeciw Izraelowi, splądrowania go i wzięcia łupów, do położenia ręki na górach Izraela i na ruinach, które znowu zostały zamieszkane przez Żydów, którzy się zebrali spośród innych narodów. [Ez 38.8-12] Następnie czytamy, że to zdarzenie sprowadzi na te narody gniew Boga i w uniesieniu będzie On walczył o swój lud, przelewając ich krew i zsyłając zarazę, ulewę i grad, ogień i siarkę. Tym sposobem wrogowie zostaną pokonani i Bóg okaże się wielki w oczach wielu narodów. [Ez 38.18-23]
Prorok Zachariasz mówi, że wszystkie narody zostaną zgromadzone do walki z Jerozolimą, zdobywając miasto i dokonując rzezi ich mieszkańców. Tak opisuje te wydarzenia:
Oto nadejdzie dla Pana dzień, kiedy twoje bogactwa rozdzielać będą u ciebie. Wszystkie ludy zgromadzę do walki z Jerozolimą; miasto zostanie zdobyte, domy zrabowane, kobiety zhańbione… [Zach 14.1-2]
Sceny przedstawione w tym rozdziale ukazują Izrael całkowicie podbity, aż do czasu serii wydarzeń, które uratują go od całkowitego unicestwienia:
Wtedy Pan wyruszy do boju i będzie walczył przeciw ludom, jak niegdyś walczył w dniu bitwy. W owym dniu dotknie stopami Góry Oliwnej… Wtenczas nadciągnie Pan, mój Bóg, i z Nim wszyscy święci. [Zach 14.3-5]
Jeśli przeczytasz ten rozdział w Księdze Zachariasza, zauważysz, że Bóg dotknie te narody wielką zarazą, a ocalała reszta Izraela będzie walczyć u boku swego Mesjasza, aż pokona narody, które zgromadziły się, by ich zgładzić.
Widok na ruiny Megiddo lub „Har-Megiddoh”, od którego pochodzi nazwa Armagedon, najważniejsze ze wszystkich pól bitewnych
Ostatnia księga w Biblii ukazuje jeszcze inny obraz tego konfliktu, używając nazwy, która w ciągu minionych kilku lat stała się synonimem końca znanego nam świata:
I zgromadziły ich na miejsce, zwane po hebrajsku Har-Magedon. [Obj 16.16]
Opinia, że ta bitwa jest opisem końca świata, nie znajduje potwierdzenia w Biblii. Ta popularna opinia ma swe źródło w pytaniu zadanym Jezusowi przez jego uczniów.
Pytanie to brzmiało następująco:
A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie i pytali na osobności: Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i końca świata? [Mt 24.3]
Greckie słowo „aion” tłumaczone jako „świat” powinno być oddane dokładniej słowem „epoka, wiek”. Wówczas sens tego fragmentu harmonizuje z wieloma innymi ustępami w Biblii, gdzie przedstawione jest stanowisko odnośnie konfliktu, który zaskoczy Izrael tuż przed przyjściem Jezusa w „dniach ostatnich”.
Jezus nauczał, że jego powrót obwieści początek milenium, okres pokoju i dostatku. Koniec świata w chwili jego powrotu stałby w całkowitej sprzeczności z tym, co mówił. Jest to oczywiste w świetle jego odpowiedzi na powyższe pytanie uczniów.
POWRÓT CHRYSTUSA
Obiecany Izraelowi dawno temu Mesjasz, czy Chrystus, Boży pomazaniec, ma powrócić, jak to zostało przyrzeczone. Po tym, jak powiedzie Izraelczyków do zwycięstwa nad innymi narodami, przyjmą go jako swego Mesjasza. Prorok Zachariasz napisał:
W owym dniu Pan będzie obroną mieszkańców Jeruzalem… W owym dniu sprawię, że wszystkie ludy, które targnęły się na Jeruzalem, będą zniszczone. Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym. [Zach 12.8-10]
Zaiste, Izrael przyjmie Chrystusa jako swego Mesjasza i króla, który ich wybawił, a Chrystus założy królestwo Boga na ziemi. Królestwo to zostało przyrzeczone jeszcze przed jego narodzinami, jak to obwieścił anioł Gabriel jego matce Marii. Pan Bóg odda Jezusowi tron jego ojca Dawida, będzie on rządził domem Jakuba na zawsze, a królestwu jego nie będzie końca. [Łk 1.32-33] O tym królestwie Jezus nauczał wiele w czasie swej służby na ziemi. Już nie będą musieli jego wyznawcy prosić go, jak to czynili po jego zmartwychwstaniu: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela? [Dz 1.6] Wówczas przywróci on także pierwszeństwo swego ludu przed innymi narodami i wypełni poprzez Izraela obietnice dane przez Boga Abrahamowi ponad 4 000 lat temu, że jego potomkowie posiądą swój kraj na zawsze i będą przewyższać inne nacje.
USTANOWIENIE KRÓLESTWA
Biblia pokazuje, że ustanowienie tego królestwa nie odbędzie się, jak to widzieliśmy, drogą pokojową i Psalm 2 przedstawia inny obraz przywódców przeciwstawiających się Chrystusowi, gdy będzie zakładał swe królestwo.
Ale Bóg wyda postanowienie:
Przecież Ja ustanowiłem sobie króla na Syjonie, świętej górze mojej. Ogłoszę postanowienie Pana: Powiedział do mnie: Tyś Synem moim, Ja Ciebie dziś zrodziłem.
Żądaj ode Mnie, a dam Ci narody w dziedzictwo i w posiadanie Twoje krańce ziemi.
Żelazną rózgą będziesz nimi rządzić i jak naczynie garncarza ich pokruszysz. [Ps 2.6-9]
W proroctwie Daniela, które otrzymał na początku niewoli babilońskiej, około 600 roku przed Chr., ukazany został obraz królestw, które zostały pokonane i zniszczone przez królestwo Boga:
W czasach tych królów Bóg Nieba wzbudzi królestwo, które nigdy nie ulegnie zniszczeniu. Jego władza nie przejdzie na żaden inny naród. Zetrze i zniweczy ono wszystkie te królestwa, samo zaś będzie trwało na zawsze. [Dan 2.44]
Kiedy te proroctwa się spełnią i narody zostaną pokonane, a Izrael rozpozna w Chrystusie swego Mesjasza, Boże prawo wyjdzie z Jerozolimy, z przywróconego na nowo tronu Dawida, zajmowanego wtedy przez jego większego syna, Pana Jezusa Chrystusa.
Prorok Izajasz ukazuje nam wizję tego czasu szczęścia dla świata:
Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie – z Jeruzalem. On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. [Iz 2.2-4]
MILENIUM
Z powyższych cytatów wynika, że centrum królestwa Boga będzie się znajdowało w Jerozolimie, a całym światem będzie rządził sprawiedliwy władca. W tej pracy będą go wspomagać święci, odkupieni wierni, którzy żyli na przestrzeni wszystkich wieków. [Iz 51.11; Obj 20.6] Rozdział 32 Księgi Izajasza i Psalm 72 dają pełniejszy obraz tego czasu i koniecznie powinniśmy poznać te prorocze słowa, gdyż mówią one o całkowicie odmienionej ziemi.
Biblia pokazuje, że ta zmiana oblicza ziemi będzie miała miejsce w czasie królowania Chrystusa wraz ze świętymi. Ten okres pokojowego rządzenia ziemią jest znany jako milenium. Podczas gdy dziś myślimy o szybko zbliżającym się końcu obecnego tysiąclecia, Bóg odkrywa przed nami perspektywy nowego milenium, które przyniesie pokój i błogosławieństwa dla całej ziemi. Długie życie będzie codziennością, a narody nauczą się życia w poszanowaniu siebie nawzajem i pokoju. Bóg będzie błogosławił swe stworzenie dostatkiem, nie będzie chorób i na końcu tego nowego milenium zostaną usunięte grzech i śmierć. Ziemię zamieszkiwać wówczas będą wspaniałe nieśmiertelne istoty.
LUD WYBRANY I TY
W tej serii artykułów powiedzieliśmy wiele o izraelskim narodzie i ich miejscu w Bożym planie. Ale Biblia zawiera również zaproszenie skierowane do całej ludzkości, by stała się częścią tego boskiego planu. I do nas może być kierowana Boża obietnica, jeśli uwierzymy Jego Słowu i przyjmiemy chrzest w zbawcze imię Chrystusa.
Św. Paweł rzekł do ochrzczonych wyznawców w Galacji:
Wszyscy bowiem dzięki tej wierze jesteście synami Bożymi – w Chrystusie Jezusie.
Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa.
Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie.
Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami. [Gal 3.26-29]
To bardzo ważna informacja dla wszystkich czytających te słowa. Jeśli będziesz należał do Chrystusa, to także ty możesz być jednym spośród ludu wybranego Boga. Św. Paweł wyjaśnia w tym ustępie, że ci, którzy należą do Chrystusa, są potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami. Abraham miał przyrzeczone dziedzictwo w ziemi obiecanej –w ziemi Boga - w ziemi, która tak wiele znaczy dla Izraela. Ta obietnica może dotyczyć także ciebie – ale pod pewnymi warunkami, jak to czytamy w powyższym fragmencie Listu do Galatów.
Czy zwróciłeś uwagę na dwa kluczowe słowa – wiara po chrzcie? Nakłaniamy cię do dokładniejszego przyjrzenia się tym kwestiom, by się przekonać, czego wymaga Bóg i by odpowiedzieć na Jego łaskawą ofertę zbawienia. Jezus powiedział: zbawienie bierze początek od Żydów. [J 4.22] Jakże prawdziwe są te słowa. Boży plan odnośnie przyszłości Izraela jest pewny.
Jak pewna jest twoja przyszłość?
Clive Brooks
