Izrael

Ziemia
Niewiele z walk, mających miejsce po drugiej wojnie światowej, tak przykuło uwagę świata jak te, które przetoczyły się przez ziemię miedzy Synajem a Libanem. Niewiele też niosło ze sobą groźbę przerodzenia się w konflikt światowy. W centrum tego burzliwego regionu znajduje się Jerozolima, stolica Izraela, położona na krawędzi Gór Judejskich, na przecięciu starych szlaków: północno – południowego i wschodnio – zachodniego. Miasto to , jako jedno z najstarszych nieprzerwanie zamieszkałych, zostało założone przynajmniej 3 tysiące lat p.n.e. w górzystej krainie, o krajobrazie tak dramatycznym, jak wydarzenia, których kolebką było i nadal jest.

Jednak Izrael jest jednym z najmniejszych państw świata. Najczęściej takie małe państwa pomijane są w serwisach informacyjnych, chyba że ma tam miejsce rewolucja lub jakaś naturalna katastrofa. Inaczej jest jeśli chodzi o Izrael. O tym kraju słyszymy niemal codziennie w wiadomościach i jest on w świadomości każdego poważnego polityka. Izrael stanowi centrum polityki Bliskiego Wschodu, a problemy tego rejonu to scena nieustannych konfliktów. Każdy polityk wie, że to Izrael trzyma klucze światowego pokoju.

Znaczenie Izraela
Dlaczego Izrael jest i dzisiaj tak ważny i dlaczego chcemy przyciągnąć waszą uwagę do tego oczywistego faktu?

Przede wszystkim chcemy wyraźnie podkreślić, że wydawcy tej broszury nie angażują się w politykę i nie jest naszym zamiarem popieranie którejkolwiek ze stron konfliktu pomiędzy Izraelem a Arabami czy też jakiegokolwiek innego konfliktu dotyczącego tej sprawy. Jesteśmy jednak bardzo zainteresowani tym, co dzieje się w Izraelu. Wydarzenia na świecie, a szczególnie na Bliskim Wschodzie, są zgodne z tym, co zostało dokładnie przewidziane w biblijnym proroctwie tysiące lat temu. Te proroctwa ukazują Izrael dokładnie w takiej sytuacji politycznej i ekonomicznej, w jakiej znajduje się on dzisiaj. Mówią nam też jasno, że wydarzenia na Bliskim Wschodzie przekazywane dziś w wiadomościach są jedynie namiastką o wiele bardziej znaczącego epizodu w historii Izraela i świata.

Historia przewidziana
W książce Johna Thomasa „Elpis Israel” (Nadzieja Izraela), wydanej w 1848 roku, autor napisał następujące słowa:

„Odbudowa państwa Izrael jest rzeczą najistotniejszą … powrót Żydów do swojej ziemi to tylko sprawa czasu, a stanie się to za jakieś pięćdziesiąt, sześćdziesiąt lat … Przedadwentowa kolonizacja Palestyny odbędzie się na czysto politycznych zasadach, a żydowscy osadnicy powrócą bez wiary w mesjaństwo Jezusa … Będą emigrować do tego miejsca jako rolnicy i handlarze.” („Elpis Israel” John Thomas, pp. 439-441)

Te znaczące słowa zostały napisane na 100 lat przed deklaracją powstania państwa Izrael! Ich autor nie był prorokiem, ale studiował proroctwa biblijne. Zmarł on w 1871 roku lecz nie trzeba było długo czekać, by okazało się, iż jego przewidywania były prawdziwe. Ruch syjonistyczny, który zaczął się na przełomie zeszłego stulecia, zmagania Żydów, by opuścić miejsca prześladowań w Europie i kolonizacja Izraela to wszystko fakty współczesnej historii, o których uczymy dziś się w szkole.

Podczas gdy najnowsza historia Izraela jest dobrze znana, o wiele mniej znane są liczne proroctwa, które dawno przewidziały dzieje ziemi i ludu Izraela. Aby jednak móc zaufać proroctwom dotyczącym przyszłości, musimy najpierw być pewni tych, które mówiły o przeszłości.

„Mlekiem i miodem płynąca”
W czasach Starego Testamentu ziemia Kanaan (jak ją wówczas nazywano) znana była ze swej żyzności. Szpiedzy wysłani tam przez Mojżesza, zanim lud Izraela zakończył swą wędrówkę po pustyni, przynieśli ze sobą owoce jako dowód żyzności i obfitości ziemi, do której mieli wejść. Wzięli oni ze sobą winogrona, granaty i figi, a oto jak później Mojżesz opisywał tę krainę:

„Gdyż Pan, Bóg twój, wprowadza cię do ziemi pięknej, do ziemi, gdzie bystre rzeki i źródła tryskają w dolinie i na górze;
Do ziemi pszenicy, jęczmienia, winnej latorośli, drzewa figowego i drzewa granatu, do ziemi drzewa oliwnego, oliwy i miodu;
Do ziemi, w której bez ograniczeń będziesz spożywał chleb …” 5 Moj. 8, 7-9
„… do ziemi opływającej w mleko i miód …” 2 Moj. 3,8

Jednak Izraelici nie pozostali w tej ziemi. Po około 600 latach zostali podbici i około, roku 580 p.n.e. prawie cały lud został wzięty do niewoli. Tak więc ziemia została zaniedbana, a jej obfitość i żyzność, które napotkał wędrujący lud Izraela, gdy po raz pierwszy do niej wszedł, stały się jedynie odległym, blednącym wspomnieniem.

Przerażona wojną i opustoszała
Stanowiąc pomost pomiędzy kontynentami i imperiami, kraina ta przez wieki była nieustannym polem walki. Zarówno Egipt, leżący na południe od Izraela, jak i Asyria – znajdująca się na północy – najeżdżały ten kraj biorąc do niewoli jego lud. Proroctwo z księgi Daniela, rozdział 2, przepowiadało, jak Izrael będzie poddany pod władzę następujących po sobie imperiów światowych, aż w końcu Cesarstwo Rzymskie dokonało kolejnego zniszczenia Jerozolimy i rozproszenia jej mieszkańców w roku 70. Od tego czasu nie było światowej potęgi, która przejęłaby odpowiedzialność za kraj i jego ludność. Co więcej, w ciągu minionych 18 stuleci krzyżowcy i pozostali najeźdźcy mieli znaczny udział w zniszczeniu tego kraju. Drzewa zostały wycięte na opał, a kozy wygryzły trawę do samych korzeni. Zimowe deszcze wypłukały glebę, a strumienie przepełnione mułem zamieniły się w rozległe bagna. Piaski pustyni przesuwały się nieustannie w głąb kraju. Tak więc „ziemia mlekiem i miodem płynąca” pokryta zielenią i kwiatami, słynąca ze swej żyzności, stała się kamienistym nieużytkiem, bagnem i pustynią. Przytoczmy tu słowa historyka: „Po 400 latach bezprawia … Turcy zostawili po sobie piaszczyste nieużytki, kilka przeludnionych miast bez udogodnień sanitarnych i bez edukacji.” („The Jews” : s. 220, Bernat 1977)

Palestyna była częścią Imperium Tureckiego od 1517 roku, ale będąc pozbawiona swojego narodu stała się prawie całkowicie zapomniana i zaniedbana. Taki stan utrzymywał się do 1917 roku, kiedy to Brytyjczycy wyparli Turków, a Żydzi zaczęli tam powracać.

Zmiana po 70 latach
Od tego czasu zaczęła się transformacja. Ziemi została przywrócona jej dawna chwała a izraelskie produkty w postaci pomarańczy, awokado, melonów, winogron, truskawek, selerów, orzechów i ciętych kwiatów dostępne są na rynkach światowych. Obszar pól uprawnych potroił się w ciągu 30 lat następujących po powstaniu państwa Izraela, a plony wzrosły pięciokrotnie. Większa część tej na nowo uprawianej ziemi nie była orana przez ponad 1000 lat.

Spustoszona ziemia
Znaczącym jest fakt, że zarówno spustoszenie ziemi, jak też jej późniejsze odrodzenie są przedmiotem proroctwa:

„Ja sam spustoszę ziemię …
Wtedy ta ziemia będzie miała spłacone jej zaległe sabaty przez wszystkie dni jej spustoszenia, a wy będziecie w ziemi waszych wrogów. Wtedy odpocznie ziemia i otrzyma swoje sabaty.
Przez wszystkie dni spustoszenia będzie odpoczywać, gdyż nie odpoczywała w czasie waszych sabatów, kiedyście wy na niej mieszkali.
A ziemia ta będzie przez nich opuszczona i będzie miała spłacone jej zaległe sabaty przez to, że opustoszeje z ich powodu, ono zaś odpłacą za swoje winy … ”
3 Moj. 26, 32; 34; 35; 43

Te wersy przypominają nam o nieposłuszeństwie Izraela wobec Bożego prawa, które nakazywało, aby ziemia nie była zasiewana raz na każde siedem lat. Tego nakazu nie zachował lud Izraela. Wydawało się to marnotrawstwem – pozostawianie ziemi nieobsianej przez rok i tak co siedem lat. Prawo to było ignorowane. Ludzie sądzili, że wiedzą lepiej! Rezultatem tego było odebranie im ziemi, jak zapowiedział to Bóg, a wtedy ziemi odpoczywała przez wieki opuszczenia.

Ziemia się odradza
Ale to nie miał być koniec całej sprawy. Takie opuszczenie musiało mieć koniec:

„Lecz wy, góry izraelskie, wypuścicie swoje gałązki i przyniesiecie owoc swojemu ludowi izraelskiemu, gdy wkrótce powróci. Bo oto idę do was i zwracam się do was, będziecie uprawiane i obsiewane. (…) I rozmnożę na was ludzi i bydło, i będzie ich dużo, i będą się mnożyć; osiedlę was jak za waszych dawnych czasów … ” Ez. 36,8-11.

Ezechiel przewidział także ponowne zgromadzenie narodu żydowskiego, by odbudował ziemie Izraela:

„I zabiorę was spośród narodów, i zgromadzę was ze wszystkich ziem; i sprowadzę was do waszej ziemi.
A spustoszony kraj będzie uprawiany, zamiast być pustkowiem na oczach wszystkich przechodniów. I będą mówić: Ten kraj, niegdyś spustoszony, stał się podobny do ogrodu Eden; a miasta, które legły w gruzach i były spustoszone i zburzone, są teraz obwarowane i zamieszkane.” Ez. 36, 24; 34; 35.

Kiedy Izrael narodził się jako współczesne państwo w 1948 roku, w kraju było około 600 000 Żydów. Dzisiaj Izrael jest potęgą militarną na Bliskim Wschodzie. Przoduje w wielu dziedzinach badań naukowych, szczególnie wykorzystywane na świecie są osiągnięcia medyczne i zbrojeniowe Izraela. Ta ziemia , która jeszcze na początku ubiegłego stulecia była opuszczona pustynią, jest obecnie jednym z najżyźniejszych i najbardziej produktywnych obszarów na świecie.

Odrodzenie Izraela jest cudem naszych czasów. Żaden inny kraj i żaden inny naród nie miał takiej historii, a wszystko to tym bardziej znaczące, że jest przedmiotem proroctwa. Powinniśmy zwrócić uwagę, że teraz na świecie dzieje się coś nadzwyczajnego. Biblia ma o wiele więcej do powiedzenia na temat Izraela i – co najważniejsze dla nas wszystkich – o naszej przyszłości.

Ziemia obiecana
Aby jednak zrozumieć naszą przyszłość, musimy najpierw popatrzeć w przeszłość na Bożą obietnicę daną Abrahamowi, ojcu narodu żydowskiego. Abraham, lub Abram jak był wcześniej nazywany, wychował się w mieście zwanym Ur Chaldejskie, setki mil na północny wschód od ziemi Izraela. Powodziło mu się bardzo dobrze, gdy Bóg przemówił do niego i nakazał mu porzucić swoje wygodne życie, jakie prowadził do te pory i udać się w podróż – z całą swoją rodziną i żywym inwentarzem – do ziemi, którą Bóg mu wskaże:

„I rzekł Pan do Abrama: Wyjdź z ziemi swojej i od rodziny swojej, i z domu ojca swego do ziemi, którą ci wskażę. A uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi.” 1Moj. 12, 1-3

A kiedy Abraham dotarł do ziemi, którą teraz nazywamy Izraelem, Bóg rzekł:

„ Podnieś oczy swoje i spojrzyj z miejsca, na którym jesteś, na północ i na południe, na wschód i na zachód. Bo całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i potomstwu twemu na wieki. (…) Wstań i przejdź ten kraj wzdłuż i wszerz, bo tobie go dam.” 1Moj. 13, 14-17

Więc ziemia, która była obiecana Abrahamowi była czymś bardzo realnym. A jednak Biblia mówi nam, że Abraham umarł nie wszedłszy w jej posiadanie, poza niewielkim polem, które kupił na miejsce swojego spoczynku. A i dziś trudno nazwać ziemię Izraela błogosławieństwem dla któregokolwiek z narodów politycznie zaangażowanych w tamtych regionie. Jak więc mamy rozumieć tę obietnicę?

Apostoł Paweł wskazuje nam odpowiedź w liście, który napisał do Galicjan:

„Otóż obietnice dane były Abrahamowi i potomkowi jego, Pismo nie mówi: i potomkom – jako o wielu, lecz jako o jednym: I potomkowi twemu, a tym jest Chrystus.
A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy.” Gal. 3, 16;29

Abraham był z pewnością ojcem „wielkiego narodu”, którego wielu członków żyje dziś w ziemi mu obiecanej. Ale całkowite wypełnienie Bożej obietnicy – danej Abrahamowi i tym, który są jego potomstwem przez Chrystusa – nastąpi z powtórnym przyjściem Chrystusa, potomka, który przyniesie błogosławieństwo Izraelowi i całej ziemi:

„I w potomstwie twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi (…).” 1Moj. 22,18

Biblia mówi nam, ze błogosławieństwo to urzeczywistni się, gdy w Jerozolimie będzie znajdował się światowy rząd z Jezusem jako królem.

Obiecany król
Tron Izraela w Jerozolimie jest pusty od ponad 2000 lat. Drugim królem Izraela był Dawid, który rządził krajem z Jerozolimy około 1000 lat przed Chrystusem. To Dawidowi Bóg obiecał potomka, który zasiądzie na jego tronie i będzie sprawował rządy już nie tylko nad Izraelem, ale nad całym światem.

Ta obietnica została powtórzona Marii jakieś 1000 lat później, a dotyczyła jej syna Jezusa:

„ … I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida.” Łuk. 1,32

Jednak od tamtego dnia aż do dziś tron Dawida pozostaje pusty. Jeśli więc te obietnice mają się wypełnić, musimy oczekiwać, iż pewnego dnia Jezus zasiądzie jako król Izraela i świata. Ale kiedy się to stanie?

Jerozolima- stolica Izraela
Odpowiedź na powyższe pytanie jest częściowo zawarta w innym proroctwie biblijnym, spisanym ponad 2000 lat temu, a opisującym dokładnie współczesną trudną polityczną sytuację Jerozolimy i Izraela:

„Oto uczynię Jeruzalem upajającą czarą dla wszystkich postronnych narodów. W owym dniu uczynię Jeruzalem ciężkim głazem dla wszystkich ludów. Każdy, kto spróbuje go podnieść, dotkliwie się pokaleczy…” Zach. 12, 2-3 BT

Przez wieki, gdy Żydzi byli rozproszeni po świecie, Jerozolima cierpiała będąc do niedawna pod zwierzchnictwem różnych narodów. Tę zmianę przepowiedział Jezus jako znak wydarzeń, które miały wpłynąć na losy całego świata:

„… a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż …” Łuk. 21,24

Chociaż Izrael jest wciąż zagadką, a Jerozolima ciągle jest „ciężkim kamieniem dla wszystkich ludów” , to fakt, iż znajdują się one w rękach żydowskich zdaje się potwierdzać, że tylko krok dzieli nas od Bożej interwencji w sprawy świata. A będzie to czas, kiedy Bóg „stworzy z Jeruzalem wesele, a z jego ludu radość!” Iz. 65,18

Rządy nad światem
Gdy Jezus wjeżdżał do Jerozolimy w „Niedzielę Palmową”, czynem swym ukazał, że starotestamentowe proroctwa odnosiły się właśnie do niego:

„A to się stało, aby się spełniło, co powiedziano przez proroka, mówiącego: … Oto Król twój przychodzi do ciebie …” Mat. 21, 4; 5

Kiedy król w końcu przybędzie do Izraela (w czasie powtórnego przyjścia Chrystusa na ziemię – o którym liczne proroctwa biblijne mówią jako o bardzo bliskim), terytorium, nad którym Jezus będzie sprawował rządy obejmie obszar znacznie wykraczający poza granice Izraela – a w końcu obejmie cały świat:

„I panować będzie … aż po krańce ziemi.” Ps. 72,8 BT
„… gdy odda wszelka władzę królewską Bogu Ojcu, gdy zniszczy wszelką władzę i moc. Bo on musi królować, dopóki nie położy wszystkich nieprzyjaciół pod stopy swoje.” 1 Kor. 15, 24; 25
„ … Panowanie nad światem przypadło w udziale Panu naszemu i Pomazańcowi jego i królować będzie na wieki wieków.” Obj. 11,15

Prawda zawarta w proroctwie biblijnym, potwierdzona przez historię i istnienie ziemi Izraela aż do naszych czasów, pozwala nam wierzyć także w to ,co mówi Biblia o naszej przyszłości – gdy Jerozolima, Izrael i cały świat będą żyć w pokoju.

„Proście o pokój dla Jeruzalem! Niech żyją w pokoju ci, którzy cię miłują!” Ps. 122,6

Graham Lake
Banstead