Exhortation

Michael Collishaw, Kraków 2012

Drodzy bracia i siostry,

Najpierw chciałbym wam bardzo podziękować za zaproszenie nas na wasze dzisiejsze spotkanie. Dla wielu z nas minął już rok od naszego ostatniego spotkania tutaj, gdy zgromadziliśmy się ze względu na najważniejszą rzecz w naszym życiu – by wspominać Jezusa w symbolu chleba i wina, w głębokim podziękowaniu i miłości za to, co dla nas uczynił.

Tak więc powróćmy tam gdzie się to wszystko zaczęło – do Izraela – ludu Bożego, któremu dano obietnice i który miał być dla nas przykładem i pouczeniem (1 Kor. 10:11)

Przeczytamy teraz fragment z 5 Mojżeszowej 16:1-4

Jak wszyscy wiemy , jest to jedna z pięciu ksiąg Mojżeszowych, będąca podsumowaniem poprzednich czterech ksiąg, dająca wgląd w atrybuty Boże i Jego wymagania wobec nas.

To w tych księgach znajdujemy określenie Prawo Mojżeszowe. Dla Żydów był to jedynie zbiór zasad i przepisów zachowywanych zgodnie z tradycją , nie mający innego znaczenia niż to, że powinny być zachowywane według ustalonego zwyczaju, rytuału , by nauczyć nas, jak być dobrymi.

Ale my wiemy, że to było Prawo Mojżeszowe to o wiele więcej niż tylko tradycja – apostoł Paweł mówi nam, że było ono „przewodnikiem do Chrystusa” (Gal.3:24)  i „cieniem rzeczy przyszłych”. Dlatego czytamy w ostatniej księdze Starego Testamentu, Ks. Malachiasza „Pamiętajcie o zakonie Mojżesza”.(3:22)

Ale Prawo nie miało być rozumiane jako zachowywanie najdrobniejszych nawet aspektów prawa rytualnego, aby w oczach innych wyglądać na dobrych i sprawiedliwych – tak to postrzegali ortodoksyjni Żydzi czy też judeochrześcijanie. O Prawie miano pamiętać, aby przetrwało po to, by głosić i objawić imię Boże i doprowadzić nas do zbawienia.

Bóg zwrócił uwagę Mojżeszowi, kiedy dawał mu prawo i ustawy dotyczące Namiotu

Zgromadzenia Bacz, abyś wykonał wszystko dokładnie według wzoru”. Inaczej mówiąc, Izraelici nie mogli nawet pomyśleć, by dodać jakieś rzeczy według swojego uznania czy tez po swojemu zinterpretować. Ponieważ Bóg rzekł; Drogi moje to nie drogi wasze, i myśli wasze to nie myśli moje; bo jak niebiosa są wyższe od ziemi, tak drogi moje są wyższe niż drogi wasze” . I jak Pismo mów to Bóg wzniósł przybytek , nie człowiek”.

Znaczenie tych słów można zrozumieć/ zobaczyć wiele lat później, dokładnie 1500 lat później, kiedy te same instrukcje zostały ponownie potwierdzone przez autora listu do Hebrajczyków 8:5

  1. Służą oni w świątyni, która jest tylko obrazem i cieniem niebieskiej, jak to zostało objawione Mojżeszowi, gdy miał budować przybytek: Bacz, powiedziano mu, abyś uczynił wszystko według wzoru, który ci został ukazany na górze.

I tak się stało, jak mówi sp. Piotr, Ponieważ całe Pismo jest przez Boga natchnione”.

Jak istotne jest postępowanie według wskazówek i nakazów Bożych ponownie przypomina nam księga Objawienia 22:18-19:

  1. Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze;
  2. A jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze.

Te słowa odnoszą się nie tylko do księgi Objawienia, ale do całego Pisma, gdyż tego, co zapisane w Objawieniu nie będziemy w stanie zrozumieć, jeśli weźmiemy pod uwagę wszystkiego, co napisane od początku od księgi Rodzaju do Objawienia.

A jest to objawienie Boga w jego synu Jezusie, jak to ogłosił sam Jezus, gdy rozmawiał z uczniami w drodze do Emaus, z uczniami, którzy do tego czasu nie zdołali pojąć znaczenia wszystkiego, co wiedzieli i słyszeli.(czytaj: Łukasz 24:25-27 i 44-48).

Tak , cale Pismo jest przez Boga natchnione. Więc Piotr mógł powiedzieć do Jezusa, który był obrazem/ odbiciem Ojca „ty masz słowa życia wiecznego’.

Słowa, które przeczytaliśmy na początku (z 5 Mój. 16:1-4) przenoszą nas duchowo i symbolu do przymierza w Jezusie, przymierza Jego krwi – doświadczyliśmy / przeżyliśmy paschę, pozostając w domu, którego odrzwia zostały pomazane krwią Baranka, Którego domownikami jesteśmy, pozostajemy, jeśli – jak mówi apostoł –trzymamy się mocno tej nadziei aż do końca. Tak więc została nam dana (zostaliśmy wprowadzeni) ta sama nadzieja po wyprowadzeniu z egipskich ciemności z całym ich bałwochwalstwem, przesądami i błędnymi praktykami, i zostaliśmy wprowadzeni na pustynię ludzką, byśmy byli oddani próbom.

Jezus powiedział „Na świecie ucisk mieć będziecie’ (tak jak Izrael był doświadczany na pustyni), ale bądźcie dobrej myśli, Ja zwyciężyłem świat”

We omawianym fragmencie z 5 Mój. zauważyliśmy, że Izraelitom nakazano, by w domu nie mieli żadnego kwasu, gdyż był on symbolem zła i upadku (grzechu). Tak tez mówi apostoł.

1 Kor. 5:7

  1. Usuńcie stary kwas, abyście się stali nowym zaczynem, ponieważ jesteście przaśni; albowiem na naszą wielkanoc (paschę) jako baranek został ofiarowany Chrystus.

Co jeszcze mówi nam apostoł? Kol. 3:1-4

  1. A tak, jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie, gdzie siedzi Chrystus po prawicy Bożej;
  2. O tym, co w górze, myślcie, nie o tym, co na ziemi.
  3. Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu;
  4. Gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy się i wy okażecie razem z nim w chwale.”

„Wasze życie jest ukryte wraz Chrystusem Bogu”, mówi apostoł. Ale w jaki osób? Paweł mówi Gal. 5:14

  1. Albowiem cały zakon streszcza się w tym jednym słowie, mianowicie w tym: Będziesz miłował bliźniego swego, jak siebie samego,

Ale jak mamy to robić? To mówi nam w.22

Gal. 5:22

  1. Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,

Ci, którzy są Chrystusowi ukrzyżowali ciało, tzn. oczyścili swój dom z kwasu. To jest to, czego w większości nie udało się Izraelowi osiągnąć, zewnętrznie okazywali to bardzo, ale duchowo nie oczyścili się z kwasu, tak jak im nakazano. Tak więc znowu stali się „zakwaszeni” i w swoich umysłach powrócili do Egiptu.

Zebraliśmy się tu bracia i siostry, by spożywać tę paschę na pamiątkę tego, który wszystko uczynił możliwym.

Jan 15:12

„Takie jest przykazanie moje” ,powiedział Jezus,  „abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.

  1. Większej miłości nikt nie ma nad tę, jak gdy kto życie swoje kładzie za przyjaciół swoich.
  2. Jesteście przyjaciółmi moimi, jeśli czynić będziecie, co wam przykazuję.”

Tak więc Prawo zostało wypełnione w jednym słowie, „ abyś miłował bliźniego swego jak siebie samego” tak Pismo mówi o tych, którzy uświęceni zostali krwią Chrystusa, tak jak ci Izraelici, którzy spożyli baranka paschalnego. Ale to był jedynie początek. Następnie zostali poddani próbom w czasie wędrówki przez pustynię- wędrówki, w trakcie której my jesteśmy dzisiaj. „Oni byli dla nas przykładem, dla nas na których ma przyjść koniec wieków”

I teraz, kiedy dochodzimy do głównego punku naszego spotkania tutaj, z Jezusem jako naszą głową, przewodnikiem i zbawicielem, niech każdy z nas z wdzięcznością wspomina, co Jezus uczynił dla nas . Odnówmy nasze przyrzeczenia i śluby, i gdy udamy się do domu, pracy czy innego miejsca w naszym życiu, będziemy modlić się, aby Bóg był z wami, drodzy bracia i siostry i z nami, aż do powrotu Jezusa. Oby to było wkrótce.

Zakończymy  słowami psalmisty, który tak wspaniale wyraził te myśli w Psalmie 23.