Poniższe pytania i odpowiedzi usiłują zaprezentować biblijne rozumienie problematyki nieśmiertelności w sposób maksymalnie przejrzysty:
1. Wobec kogo Biblia stosuje określenie „nieśmiertelny”?
Odp.: Wobec Boga: „A królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, niechaj będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen” (1Tym. 1,17).
2. Czy Biblia nie przyjmuje, że i człowiek jest nieśmiertelny?
Odp.: Nie, Biblia mówi, iż tylko sam Bóg jest nieśmiertelny: „Król królów, Pan panów, jedyny, który ma nieśmiertelność” (1Tym. 6,15-16).
3. Czy Biblia nigdy nie stosuje określenia „nieśmiertelny” wobec człowieka?
Odp.: Nigdy. Przeciwnie, o człowieku mówi: „śmiertelnik” (Job. 4,17).
4. Czy zatem człowiek został całkowicie pozbawiony nieśmiertelności?
Odp.: Nie, człowiek musi podjąć określony wysiłek, by zdobyć nieśmiertelność: „[Bóg] odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez trwanie w dobrym uczynku dążą do chwały i nieśmiertelności, da żywot wieczny” (Rz. 2,6-7).
5. Czy wobec tego taka nauka o nieśmiertelności, jaką głosili greccy filozofowie: Sokrates, Platon, jest błędna?
Odp.: Tak, „[Chrystus Jezus] przezwyciężył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię” (2Tym. 1,10 BT). Wiedzy o realnej nieśmiertelności nie zdobyli żyjący kilkaset lat przed Chrystusem greccy filozofowie, bowiem, jak mówi Biblia, to on właśnie „rzucił światło na nieśmiertelność”.
6. Czy nie można uznać poglądów wspomnianych filozofów i nauk Jezusa za wyraz tej samej, ale ogłoszonej w różnych czasach, wiedzy?
Odp.: Nie, ponieważ nie jest to ta sama wiedza: nauki te różnią się we wszystkich nieomal punktach. Paweł powiada, iż „mądrość tego świata jest u Boga głupstwem” (1Kor. 3,19) i napomina wiernych: „Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem” (Kol. 2,8), zaś twierdzenia sprzeczne z Biblią Paweł określa mianem „błędnej, rzekomej nauki” (1Tym. 6,20).
7. W czym nauka Chrystusa różni się od poglądów wspomnianych filozofów?
Odp.: Chrystus uczy, iż ludzie nie posiadają w sobie nieśmiertelności (J. 6,53), że są śmiertelnymi – śmiertelność spowodowana grzechem jest prawem rządzącym ich życiem, częścią ich istoty (Rz. 5,12; Rz. 7,24; 2Kor. 1,9), i tylko ci, którzy wierzą Chrystusowi i są mu posłuszni, otrzymają nieśmiertelność (J. 8;12,24; J.10,27-28).
8. Czy używając pojęć biblijnych można to ująć bardziej zwięźle?
Odp.: Tak: „Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rz. 6,23).
9. Czy można zatem uzyskać nieśmiertelność teraz, w obecnej fazie egzystencji?
Odp.: Nie, będzie to możliwe dopiero po powtórnym przyjściu Jezusa na ziemię: „A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej … sprawiedliwi [wejdą] do życia wiecznego” (Mt. 25;31,46); „… na głos trąby ostatecznej … to, co śmiertelne przyoblecze się w nieśmiertelność” (1Kor. 15;52,54); „I wyjdą ci, co dobrze czynili, by powstać do życia …” (J.5,29); „Ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą …” (Łk. 20,35-36).
10. Co w międzyczasie dzieje się z tymi, którzy mają uzyskać nieśmiertelność?
Odp.: Jeśli umrą, „śpią w prochu ziemi” (Dan. 2,12). Są tymi, którzy „umarli w Chrystusie” (1Tes. 4,16).
11. Czy to znaczy, że śmierć jest końcem świadomości?
Odp.: Tak, Biblia stwierdza to jednoznacznie: „Bo po śmierci nie pamięta się o tobie” (Ps. 6,5); „Umarli nic nie wiedzą” (Kazn. 9,5).
12. Co zatem dzieje się z niegodziwymi?
Odp.: Oni także śpią w prochu ziemi, ale przy zmartwychwstaniu spotka ich potępienie (J. 5,29).
13. Czy również niegodziwi zmartwychwstaną?
Odp.: Tak, „nastąpi zmartwychwstanie sprawiedliwych i niesprawiedliwych” (Dz. 24,15)
14. Jaka w takim razie jest różnica pomiędzy nimi?
Odp.: „Wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje … dobre czy złe” (2Kor. 5,10). Podczas gdy sprawiedliwi otrzymają nieśmiertelność, niesprawiedliwych „spotka gniew i pomsta …” (Rz. 2,8-9) i zniszczy ich ostatecznie „druga śmierć” – tj. powtórna śmierć (Gal. 6,8; 2Pi. 2,12; Obj. 21,8). „Sprawiedliwi posiądą ziemię i zamieszkają w niej na wieki … Natomiast przestępcy zginą pospołu, potomstwo bezbożnych będzie wytępione” (Ps. 37;29,38; 2Tes. 1;9).
15. Czy nie ma w Biblii choćby jednego wersetu, który mówi o tym, że człowiek mimo wszystko nie umrze?
Odp.: Tak, jest taki werset: „Na pewno nie umrzecie” (1Moj. 3,4), ale słowa te wypowiedział wąż – kłamca (2Kor. 11,3).