Chrystus obiecany w Edenie jako doskonała ofiara za grzech.
Przymierze w Edenie
„I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem; ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę” – I Mojż. 3 15.
Wspomniany tu potomek (nasienie) kobiety to Chrystus. Urodził się jedynie z kobiety – Iz. 7, 14; Łuk. 1, 26–32; Gal. 4, 4.
Potomstwem (nasieniem) węża jest natomiast grzech. Po raz pierwszy grzech wszedł na świat w Edenie – Obj. 20, 2; Mat. 23, 33; Jak. 1, 14–15. Grzech – przedstawiony w postaci węża – miał „ukąsić” Chrystusa – przedstawionego tu jako potomstwo (nasienie) kobiety – „w piętę” (tj. zranić na pewien czas). Wypełniło się to w chwili, gdy Jezus ofiarował swe życie za grzech. Chrystus miał zranić węża (grzech) w głowę (tj. zadać śmiertelną ranę). Zrobił to za sprawą swojego bezgrzesznego życia. Chrystus zmartwychwstał i dzięki jego dziełu grzech i śmierć znikną w końcu zupełnie z powierzchni ziemi.
„A jako ostatni wróg zniszczona będzie śmierć” – I Kor. 15, 26; Obj. 21, 4.
Narodziny Chrystusa
Syn Boga:
- „A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym” – Jan 1, 34; Łuk. 1, 35; Mat. 3, 17; Jan 10, 36; 3, 16; 14, 28.
- Syn człowieczy (przez Marię) – Łuk. 1, 30–31; Iz. 7, 14; Gal. 4, 4. Jedyny człowiek, który został zrodzony wyłącznie z kobiety. Jego matką była Maria, zwykły człowiek, zaś ojcem był Bóg – Łuk. 1, 34–35; Mar. 14, 21; 14, 41; 15, 39.
- Nie istniał uprzednio – wyjąwszy istnienie w Bożym zamyśle – I Piotr 1, 20; Efez. 1, 4 (Boże projektowanie przyszłości); Jer. 1, 5; Jan 8, 58 por z. Hebr. 11, 13.
- Nie jest równy Bogu – Jan 5, 30; 14, 28–31; Jan 10, 30 por. z 17, 11; 17, 20–23.
- Miał śmiertelną naturę – Hebr. 2, 14–18; Rzym. 8, 3; Gal. 4, 4; Rzym. 1, 3.
- Posiadał bezgrzeszny charakter – kuszony (tj. poddawany próbom) podobnie jak my, ale nie zgrzeszył – Hebr. 4, 15; 5, 8; I Piotr 2, 22.
Określenia Chrystusa:
- Jezus – Zbawiciel. Mat. 1, 21.
- Chrystus – Pomazaniec. Dz. 10, 38.
- Mesjasz – Pomazaniec. Dan. 9, 25–26.
- Immanuel – Bóg z nami. Iz. 7, 14; Mat. 1, 23.
Dzieło Chrystusa
- Nauczanie i głoszenie ewangelii – Mar. 1, 14–15; Mat. 26, 55.
- Uzdrawianie – Mat. 4, 23; Łuk. 6, 17–19.
- Złożenie samego siebie w ofierze – Hebr. 7, 26–27; 9, 7–15; Tyt. 2, 14.
Śmierć Chrystusa
- Po pierwsze: ofiara za samego siebie, jako że miał grzeszną naturę – Hebr. 2, 4 (por. 2, 17; 9, 25–28; 10, 11–14).
- Po drugie: ponieważ sam nie zgrzeszył, mógł stać się doskonałą ofiarą, przez którą inni mogą uzyskać odpuszczenie swoich grzechów – zob. powyższe wersety, także Rzym. 6, 23; 5, 12; 5, 19.
- Poprzez śmierć Chrystusa ukazana została miłość Boga, który był gotów pozwolić umrzeć swojemu własnemu synowi po to, by wykupić ludzkość z jej grzechu – Jan 3, 16; Rzym. 5, 8; II Kor. 5, 15; Obj. 5, 9; I Kor. 15, 3; 15, 21–24.
Pytania kontrolne
- Kto jest potomkiem (nasieniem) kobiety obiecanym w Edenie?
- Co jest potomstwem (nasieniem) węża?
- Co miało znaczyć „ukąszenie w piętę” i jak zostało to wypełnione?
- Co miało znaczyć „zmiażdżenie głowy” i jak to zostało wypełnione?
- Dlaczego biblijny opis posługuje się słowami: „głowa” i „pięta”?
- Czy zapowiedziane „zmiażdżenie głowy” zostało spełnione całkowicie?
- Kto był ojcem Chrystusa?
- Kim była matka Chrystusa?
- Czy Jezus istniał przed swoimi narodzinami?
- Czy Chrystus jest równy Bogu?
- Jaką naturę miał Chrystus? Podaj odpowiednie cytaty.
- Jaki był charakter Chrystusa?
- Czy Chrystus był kuszony (poddawany próbom) w ten sam sposób jak my? Podaj właściwy cytat.
- Co znaczą słowa: „Jezus” i „Chrystus”?
- Na czym polegało dzieło Chrystusa?
- Dlaczego Chrystus umarł?
- Czy Jezus umarł dla swego własnego zbawienia?
- Jakie znaczenie ma dla nas śmierć Chrystusa?