Lekcja 12 – wezwanie, odpowiedzialność i obowiązek

Przez Ewangelię Bóg wzywa wszystkich ludzi do upamiętania się. Ci, którzy odrzucą to wezwanie, zginą. Dz. 17, 24–31; Obj. 22, 17; I Tym. 2, 4; Rzym. 16, 25–26; I Kor. 1, 23–31; Jan 6, 44.

Wiara, zrozumienie i chrzest

są niezbędne – Rzym. 1, 16–17; Przyp. 3, 5, 13; 4, 7, 13; Iz. 8, 20; Koh. 12, 13; Ps. 119, 130.

  • Wymagane są: skrucha i zmiana sposobu życia – Dz. 2, 38; 3, 19.
  • Chrzest, jako akt wiary i posłuszeństwa, jest konieczny do zbawienia – Jan 3, 5; Mar. 16, 16; Dz. 10, 47; 8, 12; I Piotra 3, 21; Gal. 3, 27–29.
  • Zasadnicze znaczenie dla chrztu ma całkowite zanurzenie – Dz. 8, 36–38; Rzym. 6, 3–5.
  • Powstanie do nowego życia – Rzym. 6; 12, 2.

Znaczenie chrztu

Chrzest jest jedną z fundamentalnych nauk (Hbr. 6, 1-2). Chrzczeni jesteśmy w Jezusa Chrystusa (Gal. 3, 27), i w Jego imię (Mat. 28, 19; Dz. 19, 5). Greckie słowo „baptizo” znaczy zanurzenie. Słowo to użyte jest w odniesieniu do tonących statków jak również do farbowanych tkanin. Zanurzenie pod wodą symbolizuje zejście do grobu – śmierć naszego poprzedniego życia w grzechu, utożsamia to nas ze śmiercią Chrystusa. Wyjście z wody łączy nas ze zmartwychwstaniem Jezusa, i daje nadzieją życia wiecznego. Warto dodać, że „chrzest przez pokropienie” nie spełnia powyższej symboliki. Chrzest może mieć miejsce dopiero wówczas, gdy zostanie poprzedzony wiarą i zrozumieniem zasadniczych nauk Pisma Świętego (Dz. 8, 30, 35-38). Z tego powodu niemowlęta i małe dzieci nie mogą być ochrzczone.

Chrzest w imię Jezusa Chrystusa dokonywany jest „na odpuszczenie grzechów” (Dz. 2, 38), bez tego aktu należną „zapłatą za grzech” jest śmierć (Rz. 6, 23).

Chrystus jest dla nas przykładem

we wszystkim, jest pośrednikiem pomiędzy nami a Bogiem. Konieczność i moc modlitwy – Hebr. 2, 17; 4, 15–16; 7, 25; 13, 15; Rzym. 8, 34; Fil. 4, 6–7; Mat. 6, 7–15; Łuk. 18, 1, 10–14.

Konieczność codziennego czytania Biblii

– Ps. 119, 9–16; 97, 105; I Tym. 4, 13, 15.

Łamanie chleba

krew Chrystusa rozlana na odpuszczenie grzechów – Iz. 53, 3–9; I Kor. 11, 23–29; Łuk. 22,15–20.

Cotygodniowe łamanie chleba dla upamiętniania ofiary Chrystusa – Dz. 20, 7; Jan 6, 48–56.

Główne zasady postępowania,

dla osiągnięcia zbawienia, okazywanie posłuszeństwa przykazaniom Chrystusa z bojaźnią i drżeniem, zgodnie z naszymi najlepszymi możliwościami, okazując miłość jedni drugim – Fil. 2, 12; Jan 14, 15; 15, 7–12; Mat. 5; Efez. 4, 21–32; Kol. 3, 8–11; Gal. 5, 19–24; Mat. 7, 1–5.

  • Pierwszym przykazaniem jest miłować Pana, twego Boga – Mat. 22, 36–38.
  • Drugim przykazaniem jest miłować bliźniego swego jak siebie samego. Egoizm (największa wada człowieka) powinien być powściągany – Mat. 22, 39–40; I Kor. 13; Rzym. 15, 1–7; I Piotra 4, 8.
  • Chrystus przykładem dla nas – Jan 6, 38–40; 15, 12–14.
  • Głoszenie ewangelii – Mar. 16, 15; I Kor. 9, 16; Dz. 5, 27–29.
  • Służenie innym ludziom – Mat. 25, 34–40; Łuk. 10, 29–37; Efez. 5, 1–21; 6, 1–24.
  • Uczestniczenie w spotkaniach wiernych kiedy to tylko możliwe – Hebr. 10, 25; Mal. 3,16.

Szczegółowe zasady postępowania

  • Unikanie oskarżania innych i żywienia urazy – I Kor. 8, 9–13; 10, 23–33; Łuk. 6, 37.
  • Unikanie zła, dumy i pokus materialnych – Kol. 3; II Tym. 3, 1–11; Łuk. 17, 26–30; I Jana 2, 15–17.
  • Pozamałżeńskie związki seksualne są zabronione – Gal. 5, 19–25; I Tes. 4, 3–9; I Kor. 6, 9–18; Hebr. 13, 4.
  • Nadużywanie alkoholu jest potępione – Efez. 5, 15–21; I Piotra 4, 3–5; I Tym. 3, 3; Przyp. 20, 1.
  • Nie kradnij – Mat. 19, 18; Rzym. 13, 5–10.
  • Wybaczajcie sobie nawzajem – Mat. 18, 21–35; Łuk. 17, 3–4; Rzym. 20, 17–21.
  • Unikanie krytykowania innych – Mat. 7, 1–5.
  • Sposób postępowania w wypadku wzajemnego oskarżania się – Mat. 18, 15–17; 5,21–25.

Słowo „święty”

znaczy „odłączony” – tj. odłączony od świata – Dz. 15, 14; I Jana 2, 15–17; Jak. 4, 4; Jana 15, 18–19; 17, 15–26; Jak. 1, 27.

  • Małżeństwo w Prawdzie, tj. osób ochrzczonych (poślubieni nie mogą pozostawić męża/żony) – II Kor. 6, 14–18; I Kor. 7, 1–17; 39; Efez. 5, 22–33; I Piotra 3, 1–7.
  • Rozwód niedopuszczalny – Mat. 19, 3–9; Łuk. 16, 18; I Kor. 7, 10–17, 27; Rzym. 7, 1–3; Mal. 2, 15–16.
  • Stronienie od złego postępowania i nauki – I Tym. 6, 3–5; II Tes. 3, 6, 14; II Jana 8–11; I Kor. 5, 5–11.
  • Zakaz skarżenia przed sądem – I Kor. 6, 1, 6–7.
  • Poddanie się władzy ustanowionej przez Boga – Hebr. 13, 14, 17; Rzym. 13, 1–5.
  • Zakaz służenia w siłach zbrojnych – Łuk. 6, 27–32; Jana 18, 36; II Kor. 10, 3–5; Mat. 5, 38–46; 26, 52.

Społeczność

– I Kor. 1, 10, Hbr. 10, 25, Dz. 20, 7

Chrystadelfianie

znaczy „Bracia w Chrystusie” – Kol. 1, 2.

„Lecz ja patrzę na tego, który jest pokorny i przygnębiony na duchu i który z drżeniem odnosi się do mojego słowa” Iz. 66, 2.