18.06

Drodzy Bracia I Siostry,

w naszych codziennych czytaniach Biblii znajdujemy przesłanie, które zawarte jest w każdej księdze Pisma bez względu na wersję, tłumaczenie czy język. Oto ona:
Bogu niech będzie chwała
W zwoju księgi napisano o mnie, przychodzę, by pełnić Twoją Wolę. Ojcze, jeśli to możliwe oddal ode mnie ten kielich. Nie moja lecz Twoja wola nich się stanie.
Spełnianie woli Bożej jest oddawaniem Bogu chwały.
Czyż Samuel nie wyraził tej samej zasady, gdy mówił do Saula:
1 Samuela 15:22-23: Czy takie ma Pan upodobanie w całopaleniach i w rzeźnych ofiarach, co w posłuszeństwie dla głosu Pana? Oto: Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara, a uważne słuchanie lepsze niż tłuszcz barani. Gdyż nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem, jak czary, a krnąbrność, jak bałwochwalstwo i oddawanie czci obrazom. Ponieważ wzgardziłeś rozkazem Pana, więc i On wzgardził tobą i nie będziesz królem.”
Czy kiedykolwiek próbowaliśmy sobie wyobrazić sytuację odwrotną? Jezus nie odrzucił Słowa Bożego, ale je wypełnił, dlatego Bóg uczynił go Królem Królów.
W innym miejscu czytamy: Nie masz upodobania we krwi cielców i kozłów, aleś mi ciało przysposobił.
Kiedy mowa o zwykłych śmiertelnikach, czytamy: Micheasz 6.8: Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.
I w Kaznodziei Salomona (Koheleta) 12.13: Wysłuchaj końcowej nauki całości: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka.
Zasadę posłuszeństwa Słowu Bożemu znajdujemy już w pierwszym rozdziale księgi Rodzaju i przewija się ona przez cały czas aż do samego końca Biblii – do Objawienia. Umiłowanie i prawdziwe posłuszeństwo wobec Słowa Bożego polega nie na tym, aby coś do niego dodawać czy też coś ujmować, ale by starać się je przestrzegać. To zadanie niemożliwe dla zwykłego śmiertelnika, jednak nawrócenie i trwanie w tym nawróceniu przeradza się w wiarę, a przez wiarę otrzymujemy Łaskę Boga Wszechmogącego. Ileż to razy czytaliśmy słowa: „Wiara twoja cię ocaliła.”
Tak, to niemożliwe do wykonania dla nas zadanie (abyś wypełniał prawo), a jednak wybraliśmy zgodnie z naszą wolną wolą, że chcemy iść śladami Chrystusa, i czasami , tak jak on, cierpimy z powodu czynienia tego, co prawe. Ale Chrystus, który nie zgrzeszył, ani nie znaleziono nieprawości w ustach jego, wziął nasz grzech i już zwyciężył. I jak napisano „nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał”. Nasza droga po koronę życia wiecznego powinna być taka sama (nie powinna być inna).
Kiedy saduceusze próbowali zdyskredytować Jezusa zadając mu pytanie dotyczące zmartwychwstania, odpowiedział im słowami, które stanowią kolejną zasadę: „Błądzicie, nie znając Pism”, a które, moglibyśmy dodać, dają nam mądrość prowadzącą do zbawienia (Mat. 22.29).
To zdanie ma podwójne zastosowanie do tych, którzy mają uszy, aby słuchać, ale jednocześnie są mieczem obosiecznym dla tych , którzy tego nie czynią.
Jeśli mamy uszy do słuchania, to będziemy pożądali Słowa, dodatkowo wyraz „znać” oznacza pozostawanie w ścisłym, osobistym związku ze Słowem. Wówczas pozwolimy mu działać w naszym życiu.
Dla tych, którzy nie mają uszu do słuchania,
„Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca; [Biblia Warszawska, Hbr 4.12]
W pierwszej części naszych bieżących czytań biblijnych w księdze Sędziów 20, mamy przykład mieszkańców Gibei, którzy dopuścili się haniebnego czynu w Izraelu (byli to Beniaminici). Tak jak stało się z Achanem, który wziął łupy z Jerycha, czego nie powinien był czynić i został zidentyfikowany przez ciągniecie losów, tak też stało się z tymi z Gibei. Ciągnięto losy, by zobaczyć, kto pierwszy ma powstać przeciwko Beniaminitom, by wytracić tych, którzy postąpili haniebnie w Izraelu. Wszystko to zostało wykonane zgodnie z wolą Bożą.
Czynienie woli Bożej to oddawanie Bogu chwały.
Niektórzy mają problem ze zrozumieniem wydarzeń takich jak to, o którym mówiliśmy, z wytraceniem całej społeczności, wszystkich mężczyzn, kobiet, dzieci i dobytku. My jednak wiemy ze słów księgi Izajasza 55.8-9
(8): Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje – mówi Pan, lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze.
A w Iz. 55.11 mamy słowa , które ukazują władzę Wszechmogącego
(11): tak jest z moim słowem, które wychodzi z moich ust: Nie wraca do mnie puste, lecz wykonuje moją wolę i spełnia pomyślnie to, z czym je wysłałem.
Trzy razy w tym jednym wersecie Bóg mówi: Jeśli wydaję polecenie, zostaje ono wykonane.
W modlitwie Pańskiej zawarte są słowa: Bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi.
Nie zapominajmy, że Bożym zamiarem jest, aby ziemia napełniona była Poznaniem Chwały Bożej , tak jak wody wypełniają ziemię.
Czytamy w 1 Kronik 16:
(1): Gdy tedy sprowadzili Skrzynię Bożą i ustawili ją w środku namiotu, który Dawid kazał dla niej rozpiąć, złożyli ofiary całopalne i ofiary pojednania przed Bogiem. (2): Gdy zaś Dawid dokończył składania ofiar całopalnych i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana (3): i kazał rozdzielić między wszystkich Izraelitów, zarówno mężczyzn jak i kobiety, po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kołaczu z rodzynkami. (4): Ustanowił też niektórych z Lewitów do posługi przed Skrzynią Pańską, ażeby wspominali, dziękowali i wychwalali Pana, Boga izraelskiego. (5): Asafa jako przodownika, jako jego zastępcę Zachariasza, potem Jeiela, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obeda Edomczyka, Jeiela przy instrumentach takich jak harfy i cytry, Asafa zaś przy donośnych cymbałach. (6): Następnie kapłanów Benajasza i Jachaziela, aby ustawicznie trąbili przy Skrzyni Przymierza Bożego.
Zauważmy , że Dawid miłował Słowo Boże. Czytamy bowiem, że Dawid wzniósł namiot dla Arki Przymierza. A co znajdowało się w Arce? Nic innego jak Słowo Wszechmogącego streszczone w Dziesięciu Przykazaniach zapisanych na dwóch tablicach kamiennych.
Następnie czytamy, że Dawid napisał psalm, który polecił śpiewać Asafowi i jego braciom, 1 Kronik 16.8-10:
(8): Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, Ogłaszajcie wśród ludów dzieła jego! (9): Śpiewajcie mu i grajcie, Opowiadajcie o wszystkich cudach jego! (10): Chlubcie się świętym jego imieniem, Niechaj się raduje serce szukających Pana!
(24): Rozpowiadajcie wśród narodów o chwale jego, Wśród wszystkich ludów o cudach jego. (27): Chwała i zacność są przed nim, Moc i dostojeństwo są tam, gdzie On.
28): Przynieście Panu, rodziny ludów, Przynieście Panu chwałę i moc,
(29): Przynieście Panu chwałę imienia jego, Przynieście ofiarę i wejdźcie przed oblicze jego! Oddajcie pokłon Panu w świętej ozdobie!
Przechodząc do kolejnej części naszych czytań, księga Izajasz 42
(1): Oto sługa mój, którego popieram, mój wybrany, którego ukochała moja dusza. Natchnąłem go moim duchem, aby nadał narodom prawo. [Biblia Warszawska, Iz 42]
(2): Nie będzie krzyczał ani wołał, ani nie wyda na zewnątrz swojego głosu. [Biblia Warszawska, Iz 42]
(3): Trzciny nadłamanej nie dołamie ani knota gasnącego nie dogasi, ludom ogłosi prawo. [Biblia Warszawska, Iz 42]
(4): Nie upadnie na duchu ani się nie złamie, dopóki nie utrwali prawa na ziemi; a jego nauki wyczekują wyspy. [Biblia Warszawska, Iz 42]
(5): Tak powiedział Bóg, Pan, który stworzył niebo i je rozpostarł, rozciągnął ziemię wraz z jej płodami, daje na niej ludziom tchnienie, a dech życiowy tym, którzy po niej chodzą. [Biblia Warszawska, Iz 42]
(6): Ja, Pan, powołałem cię w sprawiedliwości i ująłem cię za rękę, strzegę cię i uczynię cię pośrednikiem przymierza z ludem, światłością dla narodów, [Biblia Warszawska, Iz 42]
(7): abyś otworzył ślepym oczy, wyprowadził więźniów z zamknięcia, z więzienia tych, którzy siedzą w ciemności. [Biblia Warszawska, Iz 42]
(8): Ja, Pan, a takie jest moje imię, nie oddam mojej czci nikomu ani mojej chwały bałwanom. [Biblia Warszawska, Iz 42]
I ponownie księga Micheasza 6:8
(8): Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem.
Ezechiel 28:20-22
(20): I doszło mnie słowo Pana tej treści: [Biblia Warszawska, Ez 28]
(21): Synu człowieczy, zwróć swoje oblicze przeciw Sydonowi, prorokuj przeciwko niemu. [Biblia Warszawska, Ez 28]
(22): I powiedz:Tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja wystąpię przeciwko tobie, Sydonie; i okażę swoją chwałę pośród ciebie, i poznają, że Ja jestem Pan, gdy dokonam na nim sądów i dowiodę na nim swojej świętości. [Biblia Warszawska, Ez 28]
(25): Tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy znowu zgromadzę dom izraelski spośród ludów, wśród których byli rozproszeni, wtedy na oczach narodów dowiodę na nich swojej świętości; i będą mieszkać na swojej ziemi, którą dałem mojemu słudze Jakubowi. [Biblia Warszawska, Ez 28]
I pod koniec tego rozdziału czytamy, w.26 I poznają, że ja Pan , jestem ich Bogiem .
Prawo uświadamiało wszystkim grzech, było ono nauczycielem, przewodnikiem, który prowadził nas do Chrystusa. Prawo nie mogło zbawić. Gdyby mogło, nie potrzebne byłoby nowe lepsze przymierze. Ale nowe przymierze zostało zawarte i zajęło miejsce starego. Nowe przymierze weszło wtedy, gdy stare zostało wypełnione, ale zostało ogłoszone, objawione dużo wcześniej, zanim pojawiło się to pierwsze. Nowe przymierze zostało ustanowione wraz z obietnicami danymi Abrahamowi.
Galacjan 1:1-5
(1): Paweł, apostoł nie od ludzi ani przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który go wzbudził z martwych, (2): i wszyscy bracia, którzy są ze mną, do zborów Galacji: (3): Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa, (4): który wydał samego siebie za grzechy nasze, aby nas wyzwolić z teraźniejszego wieku złego według woli Boga i Ojca naszego, (5): któremu chwała na wieki wieków. Amen.
W tych pierwszych pięciu wersach znajdujemy dwa bardzo potężne słowa. Są one środkiem i celem.
Chwała i Łaska
Chwała Bogu na wieku wieków.
Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
Galacjan 3:6-9
(6): Tak Abraham uwierzył Bogu i poczytano mu to ku usprawiedliwieniu. (7): Z tego możecie poznać, że ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama. (8): A Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody.(9): Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem.
Ostatnia część naszych codziennych czytań pochodzi z 1 listu Jana rozdz. 5, tam znajdujemy streszczone wszystkie powyższe rozważania:
(1): Każdy, kto wierzy, iż Jezus jest Chrystusem, z Boga się narodził, a każdy, kto miłuje tego, który go zrodził, miłuje też tego, który się z niego narodził. (2): Po tym poznajemy, iż dzieci Boże miłujemy, jeżeli Boga miłujemy i przykazania jego spełniamy.(3): Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe. (4): Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza.(5): A któż może zwyciężyć świat, jeżeli nie ten, który wierzy, że Jezus jest Synem Bożym?
Ostatnia już myśl, bracia i siostry, tak Jezus Chrystus umarł za nas. Umarł, by zbawić nawróconych grzeszników, ale jego Naczelną Zasadą, jeśli możemy tak powiedzieć, było pełnienie wolo swojego Ojca. Oddanie chwały Świętemu Imieniu Bożemu. Oddanie Chwały Bogu. To mogło się dokonać poprzez jego bezinteresowną ofiarę.
Bo Twoja jest Moc i Chwała, na wieki wieków.
(Tak więc, jeśli wszystkie księgi, które powinny być napisane zostaną spisane, tak że nawet świat nie będzie w stanie ich (nie mógłby) pomieścić. Wówczas Ziemia napełniona zostanie poznaniem Chwały Bożej.)
Bracia i siostry Bóg będzie Uwielbiony, a stanie się to dzięki temu, co znajduje się przed nami na tym stole.