26.08 – chrzest

CHRZEST

I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony. Mk. 16: 15-16 

WIERZYĆ W EWANGELIĘ

Jezus powiedział do swoich uczniów, aby iść na cały świat i głosić Ewangelię o nadchodzącym Królestwie ,które jest dla wszystkich, tylko trzeba spełnić pewne warunki.

Apostoł Paweł mówi w liście do Rzymian 1: 16 Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka. Ten kto uwierzy przyjmuje chrzest. Przez chrzest stajemy się uczniami Jezusa, którzy mają iść, głosić ewangelię ku zbawieniu i naśladować swojego Pana Jezusa Chrystusa.

CHRZEST

Fizyczny akt chrztu (całkowite zanurzenie w wodzie), zostało bardzo wyraźnie zaznaczone jako niezbędny element procesu zbawienia.  Istnieje wiele odniesień w Biblii, które pokazują, że chrzest nie jest tylko, jak to niektórzy mówią dodatkiem, albo w ogóle niepotrzebnym rytuałem. Chrzest jest bardzo ważnym aktem początku naszego nowego życia z Chrystusem.

Znaczenie chrztu jest bardzo wyraźnie pokazane w odpowiedzi Piotra na pytanie postawione w Dziejach Apostolskich 2:37-38 A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia? A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.

CHRZEST TO TAKŻE NOWE NARODZENIE

Jezus wskazał na wyraźną potrzebę chrztu, gdy powiedział do Nikodema, że musi się na nowo narodzić. Wyraźnie wskazał on, że istnieją dwie fazy nowego narodzenia, narodzić się z wody i narodzić się z Ducha.

Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. (J 3: 5)

CHRZEST JEZUSA

Chrzest jest pierwszym krokiem w nowym narodzeniu – to początek.  Jezus wszedł do wody, aby ochrzcić się, chociaż nigdy nie popełnił  żadnego grzechu.  Takim postępowaniem przyznał, że był pod takim samym potępieniem śmierci jak my. Dzielił z nami naszą ludzką grzeszną naturę i Jego nowo narodzenie w wodzie było aktem posłuszeństwa, ponieważ godziło się aby wypełnić wszelką sprawiedliwość.

Bóg uhonorował go w tej szczególnej okazji, mówiąc:  oto rozległ się głos z nieba: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem. Mat. 3:17

W przypadku Jezusa, który nigdy nie zgrzeszył,  widzimy jak nasz Pan poddaje się tej fizycznej czynności jaką jest zanurzenie w wodzie. Tym samym o ileż bardziej my, grzeszni mężczyźni i kobiety powinniśmy poddać się temu aktowi posłuszeństwa, ochrzcić się, odpowiadając na wołanie Boże.

Nasza nadzieja na zbawienie zależy od wielu rzeczy, między innymi od łaski Bożej.  Chrzest jest bardzo istotnym krokiem, prowadzącym nas do zbawienia.

ZANURZENIE W WODZIE

Z biblijnych relacji wynika, że akt chrztu odbywał się przez pełne zanurzenie w wodzie.

Jeśli kilka kropi wody byłoby dopuszczalną metodą chrztu, to Jan z butelką wody byłby w stanie chrzcić gdziekolwiek by się udał. Dlatego czytamy, że chrztu dokonywano w zbiornikach gdzie było dużo wody, czytamy o tym w ewangelii J. 3:23 Jan także chrzcił w Ainon blisko Salim, bo tam było dużo wody, a ludzie przychodzili tam i dawali się chrzcić.

Słowo „chrzest” pochodzi od greckiego słowa „baptizo”, to znaczy, być przykrytym wodą, w pełni mokrym.  To samo słowo jest używane do opisania procesu farbowania odzieży, gdzie jest oczywiście konieczne, aby zanurzyć cały farbowany materiał w barwniku, aby zmienił kolor.

CHRZEST POGRZEBANIE – SYMBOLIKA

Akt pełnego zanurzenia w wodzie pokazuje symbolikę śmierci i zmartwychwstania. Aby narodzić się ponownie z wody, musimy najpierw pogrzebać starego człowieka i jego postępowanie.  Efezjan 4:22-32Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, i odnówcie się w duchu umysłu waszego, a obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy. Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich. Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, nie dawajcie diabłu przystępu. Kto kradnie, niech kraść przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu. Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają. A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia. Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością. Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie;

Kiedy zanurzamy się pod wodą, symbolicznie grzebiemy naszego starego człowieka i dawne życie. Kiedy wynurzamy się z wody, to rodzimy się do nowego życia w Chrystusie Jezusie. Stajemy się wtedy odpowiedzialni przed Bogiem.

Paweł pisze o tym w liście do Rzymian:6; Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania, wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi; kto bowiem umarł, uwolniony jest od grzechu. Jeśli tedy umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim żyć będziemy.

Filip i eunuch

Gdy Filip wyłożył tekst Izajasza eunuchowi, ten wyraża potrzebę chrztu przez pełne zanurzenie.  Autor Dziejów Apostolskich mówi nam kilka innych ważnych rzeczy w tym fragmencie o chrzcie. Dz. 8: 26-39 A anioł Pański rzekł do Filipa, mówiąc: Wstań i idź na południe drogą, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy. Jest to droga pustynna. I powstawszy, poszedł. A oto Etiopczyk, eunuch, dostojnik królowej etiopskiej Kandaki, który zarządzał jej wszystkimi skarbami, a przyszedł do Jerozolimy, aby się modlić, powracał, a siedząc na swoim wozie, czytał proroka Izajasza. I rzekł Duch Filipowi: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. A gdy Filip podbiegł, usłyszał, jak tamten czytał proroka Izajasza, i rzekł: Czy rozumiesz to, co czytasz? Ten zaś powiedział: Jakżebym mógł, jeśli mnie nikt nie pouczył? I poprosił Filipa, aby wsiadł i zajął przy nim miejsce. A ustęp Pisma, który czytał, był ten: Jak owca na rzeź był prowadzony I jak baranek milczący wobec tego, który go strzyże, Tak nie otwiera ust swoich; W poniżeniu jego wyjęty został spod prawa, O jego rodzie któż opowie? Bo życie jego z ziemi zgładzone zostaje. Wtedy eunuch odezwał się do Filipa i rzekł: Proszę cię, o kim to prorok mówi? O sobie samym, czy też o kim innym? A Filip otworzył swoje usta i zwiastował mu dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma. A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony? Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go. Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch nie ujrzał go więcej, lecz radując się jechał dalej swoją drogą.

WIEDZA

Pierwszym etapem procesu chrztu była i jest znajomość Ewangelii o Chrystusie.  Eunuch czyta słowa Izajasza i nie rozumiał tego co czytał. Potrzebował wytłumaczenia, aby móc mu zrozumieć, o czym prorok Izajasz pisze.

WODA

Kiedy Filip wyłożył eunuchowi pismo, a eunuch zrozumiał o czym pisał Izajasz, zrozumiał potrzebę żalu za grzechy i chrztu.  Kiedy tak jechali i przejeżdżali obok zbiornika z wodą, eunuch zadał pytanie „Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony?

WIARA

Filip odpowiedział eunuchowi na pytanie, mówiąc: ”Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz.

Jest oczywiste, że zrozumienie i wiara są ważnymi elementami potrzebnymi do chrztu.  Niemowlę lub małe dziecko nie będzie w stanie spełnić tych kryteriów.  Model biblijny chrztu dorosłych jest prawidłowy, a my musimy szanować ten wzór.

WYZNANIE WIARY

Eunuch odpowiedział swoim wyznaniu wiary.  „Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym”

ZANURZENIE W WODZIE

Obaj zeszli do wody i Filip ochrzcił eunucha. Kiedy wyszli z wody Filip zostawia eunucha, aby się radował swoim nowym życiem.

RADOŚĆ

Eunuch radował się swoją nową drogą, którą wybrał, jak my wszyscy, gdy wchodzimy do nowego życia w Chrystusie.

Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch nie ujrzał go więcej, lecz radując się jechał dalej swoją drogą.

WODA I DUCH

„Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego.” (J 3, 5) 

Jezus powiedział nam, że nowo narodzenie z wody (poprzez fizyczny akt chrztu), jest jednym z pierwszych kroków niezbędnych w procesie zbawienia.  Wspomina też, o narodzeniu z Ducha, co jest drugą częścią procesu, i że bez obu tych narodzeń, nie można wejść do Królestwa Bożego.

Co to jest narodzenie z wody chyba już wiemy. Natomiast co to są narodziny z Ducha?

ETAPY NARODZENIA Z DUCHA

Narodzenie z Ducha to dwie fazy;

1 –  jest to rozwój wewnętrzny człowieka, staramy się działać, postępować jak nasz Pan Jezus Chrystus. Rozwijamy w sobie ducha Chrystusowego, postępujemy w życiu tak, aby jak najlepiej naśladować naszego Pana Jezusa Chrystusa,

2 –  ostatnim etapem narodzenia z Ducha, będzie uzyskanie nieśmiertelności dzięki łasce Boga, kiedy staniemy przed trybunałem Chrystusa.  Będziemy wtedy w pełni narodzeni z Ducha, kiedy Duch Boży wzbudzi nasze ciała  z martwych aby wejść do Królestwa.

WPŁYW CHRYSTUSA W NASZYM ŻYCIU

Słowo „duch Chrystusa” może być trudne dla niektórych z nas do zrozumienia.  W pierwszej fazie naszego nowego narodzenia, duch Chrystusowy, działa w nas, nasze umysły powinny stać się podobne do umysłów małych dzieci, a dlaczego? Odpowiedź mamy w słowach Jezusa Mat 18:3 Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Wiemy jakie są małe dzieci, czyste, niewinne, nie obrażają się na całe dnie, tygodnie, czy lata.

Duch Chrystusowy działa na nas między innymi kiedy czytamy Słowo Boże.  Jezus powiedział: „Słowa, które Ja wam mówię, są duchem i są życiem.”  (Jan 6:63)

Pewnego razu Jezus powiedział takie słowa. Słowa ważne dla naszego rozwoju duchowego; Mat.4:4 Lecz On mu odparł: „Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych„.

Słowo, które pochodzi z ust Bożych, jest pełne Ducha Świętego, zostało spisane pod wpływem natchnienia Bożego i powinno mieć wpływ na nasze życie. Z tego wynika, że musimy czytać i studiować Słowo aby żyć!

Piotr wydaje się odzwierciedlać całą tę koncepcję, gdy mówi: 1P. 1:22-25 Skoro dusze wasze uświęciliście przez posłuszeństwo prawdzie ku nieobłudnej miłości bratniej, umiłujcie czystym sercem jedni drugich gorąco, jako odrodzeni nie z nasienia skazitelnego, ale nieskazitelnego, przez Słowo Boże, które żyje i trwa. Gdyż wszelkie ciało jest jak trawa, a wszelka chwała jego jak kwiat trawy. Uschła trawa, i kwiat opadł, ale Słowo Pana trwa na wieki. A jest to Słowo, które wam zostało zwiastowane.

WPŁYW DUCHA

Narodzenie się z Ducha, to przede wszystkim narodzenie się ze Słowa. Duch danego nam Słowa wpływa na nas, aby zmienić nasze myślenie, postępowanie, musimy żyć ewangelią, nie możemy patrzeć na przemijające dobra tego świata, musimy przejść od bycia cielesnym do bycia myślących duchowo. Rzym. 8:5-8 Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego, czego chce Duch. 6 Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha – do życia i pokoju. 7 A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. 8 A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą. 9 Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.

Słowo Boże musi wpłynąć na nasze umysły tak, abyśmy rozwijali się duchowo. Gdy dodamy do naszej wiary, wszystkie atrybuty pobożności, cnotę, cierpliwość, przyjaźń, miłość jak wspomniano w 2 Piotra 1: 5-11, Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie do wiary waszej cnotę, do cnoty poznanie, 6 do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność, 7 do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość. 8 Gdy bowiem będziecie je mieli i to w obfitości, nie uczynią was one bezczynnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa. 9 Komu bowiem ich brak, jest ślepym – krótkowidzem i zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów. 10 Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! To bowiem czyniąc nie upadniecie nigdy. 11 W ten sposób szeroko będzie wam otworzone wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa. Jeśli pozwolimy Słowu wpływać na nasze życie, wtedy będziemy narodzeni z Ducha.

CO OTRZYMUJEMY PRZEZ CHRZEST

1. Chrzest usuwa potępienie

Rodzimy się w rodzinie Adama i dlatego jesteśmy pod przekleństwem śmierci, która była wynikiem grzechu w ogrodzie Eden.  Chrzest zmienia nasze obywatelstwo.  Nie jesteśmy już „bez nadziei i bez Boga na świecie”, „stajemy się bliscy przez krew Chrystusa.”  I tym samym potępienie zostaje usunięte. Dlatego pamiętajcie, że niegdyś wy – poganie co do ciała, zwani „nieobrzezaniem” przez tych, którzy zowią się „obrzezaniem” od znaku dokonanego ręką na ciele – 12 w owym czasie byliście poza Chrystusem, obcy względem społeczności Izraela i bez udziału w przymierzach obietnicy, nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. 13 Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa. Ef. 2:11-13, Biblia Tysiąclecia,

A zatem, jak przestępstwo jednego (Adama) sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego (Jezusa) sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. 19 Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka (Adama) wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego (Jezusa) wszyscy staną się sprawiedliwymi.
20 Natomiast Prawo weszło, niestety, po to, by przestępstwo jeszcze bardziej się wzmogło. Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, 21 aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez sprawiedliwość wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego Rzymian 5: 18-21)

2. Przez chrzest otrzymujemy przebaczenie grzechów

Mat.3:6 Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy.

3. Przez chrzest stajemy się odpowiedzialni

Akt chrztu jest akceptacją przymierza z Bogiem.  Wszyscy musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa przy Jego powrocie, aby odpowiedzieć na rzeczy, które robiliśmy, gdy byliśmy członkami Jego Ciała – kościoła.  2 Koryntian 5:10,Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre.

Psalm 50: 4-5 4 Wzywa On z góry niebo i ziemię, by lud swój sądzić. 5 „Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, którzy zawarli ze Mną przymierze przez ofiarę”. 6 Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, albowiem sam Bóg jest sędzią.

4. Przez chrzest stajemy się dziedzicami obietnicy

Kiedy jesteśmy ochrzczeni w Chrystusie, stajemy się potomkami Abrahama i dziedzicami drogocennych obietnic. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa.28 Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie. 29 Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami.  (Ga 3: 27-29)

5. Przez chrzest otrzymujemy błogosławieństwa

Istnieje również wiele błogosławieństw związanych z naszym chrztem.  Chrystus jest pośrednikiem wierzących. 14 Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. 15 Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu Hebr. 4: 14-15,21 Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, Hebr. 10:21. Jesteśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Chrystusa.

Co za wspaniałe błogosławieństwo, że nasze grzechy mogą być odpuszczone przez Chrystusa. Jeżeli zaś chodzimy w światłości, tak jak On sam trwa w światłości, wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.  1 Jana 1: 7-9,

Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi. 26 Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów”. Dzieje Apostolskie 3: 25-26

Jeśli zaufamy naszemu pośrednikowi i pozostaniemy mu wierni, mamy trwałą nadzieję, że dzięki łasce Boga, otrzymamy ostateczne błogosławieństwo, życie wieczne i miejsce w Królestwie Bożym na ziemi.

Jednak pamiętajmy też o odpowiedzialności jaka na nas spoczywa po chrzcie;

Łk. 9:26 Kto bowiem wstydzi się mnie i moich słów, tego i Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale swojej i Ojca, i aniołów świętych.

Bracia i siostry.

Wspomnijmy na koniec na słowa Jezusa, które wskazują czego oczekuje Jezus, pokazują, że sprawy Królestwa Bożego powinny dla nas naprawdę ważne;

Łk 9:57 Gdy tedy szli drogą, rzekł ktoś do niego: Pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz. A Jezus rzekł do niego: Lisy mają jamy, a ptaki niebieskie gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma, gdzie by głowę skłonił. Do drugiego zaś rzekł: Pójdź za mną! A ten rzekł: Pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać ojca mego. Odrzekł mu: Niech umarli grzebią umarłych swoich, lecz ty idź i głoś Królestwo Boże. Powiedział też inny: Pójdę za tobą, Panie, pierwej jednak pozwól mi pożegnać się z tymi, którzy są w domu moim. A Jezus rzekł do niego: Żaden, który przyłoży rękę do pługa i ogląda się wstecz, nie nadaje się do Królestwa Bożego.